نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» به کارگردانی بهرام افشاری، سودای بازیگری، رویای شهرت و زیبایی‌ها و زشتی‌های این حرفه را به تصویر می‌کشد.

وحید آقاپور و مریم داننده فرد پس از تجربه‌ی موفق در نمایش «خبری از او نیست» به اثر جدید جواد مولانیا به تهیه کنندگی سپهر صاحبی پیوستند.

نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی با حضور مسعود کیمیایی، مجید مظفری، جواد طوسی و استقبال مخاطبان اجرای خود را در عمارت نوفل‌شاتو آغاز کرد.

نمایش «مکبث زار» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم پشت‌کوهی و بازی مجتبی پیرزاده و گاتا عابدی در جشنواره بین‌المللی شکسپیر آلمان روی صحنه می‌رود.

محمود استادمحمد از برخی از نمایشنامه‌هایش می‌ترسید، از اتفاقات سهمگینی که در آنها رخ می‌داد و می‌گفت می‌ترسم دوباره این نوشته‌هایم را بخوانم اما «دیوان تئاترال» را دوست می‌داشت.

کارگردان نمایش «آن برد» که این روزها با استقبال مخاطبان اجرا می‌شود با بیان اینکه گروه از این استقبال غافلگیر شده است، دلیل اقبال مخاطب را در درجه اول موضوع و سپس فرم اجرایی «آن برد» دانست.

نمایش «۳۱ رویا» به کارگردانی جواد مولانیا در تماشاخانه ملک روی صحنه می‌رود.

نمایش «روال عادی» به تهیه‌کنندگی مجید مجیدی و کارگردانی کیارش رُست وارد هفته پایانی اجرا شد

نمایش «پس از»، دنیای مردانه و زنانه‌اش را با سوئیچ‌کردن مدام دو بازیگر مرد (با بازی پیمان محسنی) و زن (با بازی شیدا پهلوان) از نقشی به نقشی دیگر ترسیم و به‌نوعی همسان و متشابه کرده است و درواقع با این اقدام خواسته است که تماشاگر از منظر کاراکتر «نشان» به تمام زن‌ها و مردها به چشم یکسان بنگرد و تصاویر مخدوش مرور شده در خیال او را به‌صورت یک سلسله‌چیدمان تقلیدی از رفتارهای کپی‌شده تماشا کند.

پولاد کیمیایی قطعه «آهای گالیله» را برای نمایش «گالیله» خواند.

یک فعال هنری و کارشناس میراث فرهنگی، با ابراز تاسف از وضعیت تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج، سکوت شهرداری را در این زمینه، نشان‌گر کم‌توجهی به جامعه هنری دانست.

نمایش «آلاء» به نویسندگی و کارگردانی محمد کاظم‌تبار و بازیگری شیما جعفرزاده، رتبه ی دوم بخش نقاد «منتقدین» جشنواره بین‌المللی مونودراما تونس را از آن خود کرد.

«اسب قاتلین» شیرازی‌ها، که تا امرز میزبان بیش از 3000 تماشاگر در تماشاخانه ایرانشهر شده‌است، به هفته پایانی اجرای خود رسید.

کارگردان نمایش «سیزن سه» گفت: این نمایش قرار نیست راه چاره را بگوید، قرار نیست مسئله‌ای را حل کند؛ به نظر ما قرار است نشان دهد، بگوید و گه گاه بشنود، حتی می‌تواند آینه باشد. «سیزن سه» از گل و بلبل بودن زندگی نمی‌گوید بلکه از بی‌رحم بودن آن می‌گوید، از تاریکی می‌گوید.

آهنگساز، طراح و کارگردان پروژه موسیقایی نمایشی «مجنونِ آن لیلی» از اجرای اثری در تالار حافظ گفت که دربرگیرنده لایه های متعددی از مفاهیم عاطفی و عاشقانه و بیانگر درونیات انسان امروزی است.

سجاد میر و ناهید عساکره به‌عنوان بازیگران اصلی نمایش «بیرون‌پشتِ‌در» به کارگردانی پرهام خاکزاد و تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان معرفی شدند.

نمایش «طاووس خانم و ازدواج‌هایش» به کارگردانی علی ژکان و تهیه‌کنندگی لیلا فریدنی از دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران روی صحنه می‌رود.

نمایش ژیلت به کارگردانی حسن جودکی در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.

فراخوان سیزدهمین دوره پروژه‌ ملی جامع آموزش نمایشنامه‌نویسی چهارفصل تئاتر ایران از طرف دفتر مطالعات و پژوهش‌های مرکز هنرهای نمایشی حوزه‌ هنری منتشر شد.

پوستر نمایش «نوزده، نود و نه» به نویسندگی و کارگردانی ایوب آقاخانی همزمان با آغاز پیش‌فروش بلیت این اثر، منتشر شد.

همزمان با آغاز بلیت‌ فروشی نمایش «رکوئیم برای یک راهبه» به کارگردانی محسن علیمحمدی، پوستر این نمایش رونمایی شد

در تاریخ نمایشنامه‌نویسی ایران چهره‌های نامداری وجود دارند که آثار ماندگاری به جا گذشته‌اند. یکی از بهترین آ‌ن‌ها اکبر رادی است که به دلیل آشنایی با ارکان نمایش و درام و مهارت در دیالوگ‌نویسی به چخوف ایران مشهور است.

 بن رندل، مدیر تولید می‌گوید: «کیسه‌های هوایی در اتاق وجود دارد که بیشتر از بقیه بو می‌دهد، بسته به جایی که در اتاق هستید ممکن است چیزی را بو کنید یا نه و حتی افرادی که بویی از اسانس می‌گیرند ممکن است برای مدت طولانی متوجه آن نشوند و چالش دیگر این است که رندل و تیمش در عرض چند ثانیه، آن رایحه را جذب کنند. آروماتروژی در مقابل امری روایی، باید بیشتر به یک مولفه جوی نمایش تبدیل شود جایی که مخاطب می‌گوید: «این بو دقیقا در همین لحظه اتفاق می‌افتد و مستقیما به این رویداد مرتبط است.» گرگ می، به عنوان رییس جلوه‌های ویژه جی‌اند‌ام، رایحه‌هایی را برای نمایش‌های مختلف طراحی کرده است، از جمله رایحه‌ای از یاس برای نمایش بانوی کیبهو در سالن کاتوری نیویورک و همچنین بویی شبیه اسب.

نمایش عروسکی «مامان» به نویسندگی و کارگردانی الهام سلج محمودی دور دوم اجرا‌های خود را از ۱۲ بهمن‌ ماه در سالن تئاتر «هامون» آغاز می‌کند.

. «آنتیگونه به روایت برتولت برشت و دو داستان» در جلسه‌‌ای که با حضور محمود حدادی؛ مترجم، محمد چرمشیر؛ نمایشنامه‌نویس و مدرس تئاتر و فارس باقری؛ نمایشنامه‌نویس، مدرس و منتقد تئاتر در فروشگاه فرهنگان قریب برگزار شد، مورد نقد و بررسی قرار گرفت و آن‌چه در ادامه می‌خوانید گزارشی از این نشست است. 

نمایش «وقتی آن قدری که باید هم را زجر داده‌ایم» تجربه‌ای جسورانه از کارگردانی است که بیش از این نشان داده به ریتم‌های کند و فضاهای کنترل‌شده از نظر احساسی گرایش دارد. حال این استراتژی کنار گذاشته شده و شکل تازه‌ای از سیاست بازنمایی به کار گرفته شده که مبتنی است بر دیالکتیک بدن و تصویر.

شرایط به نمایشنامه‌نویسان نشان خواهد داد با تغییرات گفتمانی در حوزه سانسور چه باید بکنند،‌ اکنون خود را مخدوش کنند یا آن را شاعرانه کنند یا حتی صریح از آن سخن بگویند. می‌شود به استناد به اتفاقات تاریخی حدس‌هایی زد. شرایط مشابه دوره تاچریسم منجر به خلق نوعی ادبیات پرخاشگر می‌شود که علیه سیاست‌های لیبرال بانوی آهنی بود: شرایط مشابهی با امروز البته در حوزه انقباض اقتصادی.

نمایش «حیات بوستان ژوراسیک» به کارگردانی پرستو گلستانی و نمایش «اتاق خاکستری» به کارگردانی مهدی نعمتی در تماشاخانه انتظامی روی صحنه می‌روند.

«سه قطعه» پیتر هانتکه با ترجمه عباس نعلبندیان بعد از ۵۲ سال راهی بازار کتاب شده است.

دبیر چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر یک هفته پیش از آغاز به کار بخش صحنه‌ای این دوره از جشنواره، مقابل خبرنگاران نشست تا پاسخگوی سوالات آنها باشد.

نمایش ««ملکه چهارم آگوست» به نویسندگی و کارگردانی رحمان خوب زاده که اجرای خود را به تازگی آغاز کرده، تا پایان دی ماه جاری در محل کارگاه نمایش مجموعه تئاتر شهر در ساعت ۱۹:۳۰ روی صحنه می‌رود.

نمایش «هر یک از ما دو نفر هستیم» به کارگردانی کیمیا عابدین دی و بهمن امسال در تماشاخانه صحنه آبی اجرا می شود.

نمایش «آتی ساز» به کارگردانی سعید دشتی و تهیه‌کنندگی حمیدرضا ترخان از ابتدای بهمن در اجرای محدود در تماشاخانه ملک روی صحنه می‌رود.

نمایش «خبری از او نیست» به کارگردانی جواد مولانیا دور دوم اجراهای خود را از روز پنجشنبه ۲۱ دی در بلک‌باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب آغاز می‌کند.

بیست‌وپنجمین جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر که در اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۳ در شهرستان خرمشهر برگزار می‌شود فراخوان داد.

نمایشنامه کمدی «زندانی خیابان دوم» به کارگردانی مریم باقری و تهیه کنندگی علیرضا کنگرلو خوانش می‎‌شود.

نمایش «فیکتیشز» به کارگردانی حسین قاجاری در عمارت ارغوان روی صحنه می‌رود.

نمایش «محیط زیست» به نویسندگی و کارگردانی رسول کاهانی از ۲۰ دی ماه در تماشاخانه ملک به صحنه می‌رود.

آثار بخش مرور جشنواره تئاتر فجر معرفی شدند.

سومین دوره اجراهای آموزشی تئاتر پنجمک به کارگردانی و تدریس مریم کاظمی با حضور هشت نمایش برای برگزاری آماده می‌شود.

حمیدرضا نعیمی که این روزها در حال اجرای نمایشی با عنوان «فردریک» است، می‌گوید: «در آستانه‌ی شروع تمرین، ناگهان بازیگر اصلی ما به دلیل حضور در یک پروژه‌ی تصویری، از بازی در نمایش انصراف داد. با رفتن او، اسپانسرها و تهیه‌کننده هم از همکاری و تهیه و تولید کنار رفتند. حالا من بودم و نمایشی که از سال‌ها پیش رؤیای اجرای آن را داشتم. تصمیم گرفتم بزرگ‌ترین ریسک این روزهای زندگی‌ام را انجام بدهم و خودم نقش «فردریک» را بازی کنم.»

بخش مسابقه تئاتر خیابانی چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فجر آثار خود را شناخت.

نمایش «موش‌ها» به نویسندگی محمد امین حریریان و کارگردانی مشترک امیررضا ثابتی و محمد امین حریریان از ۲۶ دی‌ماه اجرای خود را در سالن ۱ خانه نمایش دا آغاز می‌کند.

نوید محمدزاده روز گذشته به دیدن اجرایی در کافه سالن اصلی تئاترشهر نشست که در باره خودش بود.

بازیگر و مشاور کارگردان نمایش «همکارها» یکی از موضوعات اصلی مدنظر این اثر نمایشی را جابه‌جایی جایگاه‌های انسانی ذکر کرد.

عاطفه تهرانی بازیگر و کارگردان «بودن» درباره شکل‌گیری این اثر نمایشی و دلیل انتخاب این نام برای نمایش توضیح داد و یادآور شد بعد از گذشت بیش از ۱۰ سال با این کار به دنیای بازیگری بازگشته است.

نمایشنامه «گاهی به آتش هم دست بزن» در قالب یک جلسه نمایشنامه خوانی به نویسندگی و کارگردانی مجتبی احمدی و بازی‌خوانی آتش تقی پور و یوحنا حکیمی پیش روی مخاطبان قرار خواهد گرفت.

اجراخوانی «مرگ گرم» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا ‌عطایی‌فر از ۲۰ دی به مدت سه‌شب پیش‌روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

کورش سلیمانی گفت: هدف‌گذاری‌مان این نیست که از تئاتر پول دربیاوریم چون همه ما بنیه اقتصادی تئاتر را می‌دانیم. البته که همه نیاز داریم و خوشبختانه در حد خوبی بازگشت سرمایه داشته‌ایم و بچه‌ها از نظر جایگاه حرفه‌ای هم وضعیت قابل قبولی دارند و دنبال کسب نام هم نیستند و این گونه است که بر اصل کار متمرکز می‌شویم.

بالاخص وقتی مسیر بیانی مسدود می‌شود، دیالکتیک در حرکت اعضای بدن نقش می‌بندد تا اجراگر بتواند روایتش را به منصه ظهور برساند. به بیانی ساده، نمود زبانی بر پیکره و حرکات اجراگر فونداسیون اثر را تضمین می‌کند. گونه‌ای از تئاتر فیزیکال که نمایش خود را از سوژه‌ی کانونی‌‌اش مستمسک می‌داند. در این بستر آن چه مهم می‌نماید ارتباط مخاطبان با اجرای پیش رو است، اتفاقی که مسئولیتش به عهده کارگردان اثر است که در این مجال اجراگر و کارگردان استثناً یکی هستند و قاعدتاً این رویه، کنترل اوضاع را برای او سخت می‌کند.